'k Heb maar één tante Aal, ze is zeer muzikaal
op z'n tijd houdt ze ook van een pretje.
Ze is intelligent, op haar blaasinstrument,
geeft mijn tante hem daag'lijks van Jetje.
Of het stuk staat in fis, in Bmol of in cis,
als ze 't eens heeft gehoord is ze klaar.
Welk werk je ook kiest, ze speelt Wagner en Liszt,
op haar mondorgel fijn door elkaar.

Speelt mijn Tante Alida,
op haar mondharmonica.
Dan verhuizen de tafels en stoelen opzij,
en we dansen een wals of een foxtrot erbij.
Speelt mijn Tante Alida,
op haar mondharmonica.
Dan is daad'lijk de stemming erin en tevree,
zingt een ieder van holadiee.

Komt mijn tante uit bed,
maakt ze vlug haar toilet voor een spiegeltje in 't alkoofie
en dan roept ze haar man, “kom vooruit opstaan Jan,
of ik stort een rivier op je hoofie.”
Hij zegt, “vrouw 'k ben ontwaakt, als je een kreet nog slaakt,
breng 'k je chemisch, geruisloos om zeep.”
Maar dan speelt ze een mop en zegt, “sufferd hou op.
Wil dat ik op je graf bloempjes kweek?”

Speelt mijn Tante Alida,
op haar mondharmonica.
Dan verhuizen de tafels en stoelen opzij,
en we dansen een wals of een foxtrot erbij.
Speelt mijn Tante Alida,
op haar mondharmonica.
Dan is daad'lijk de stemming erin en tevree,
zingt een ieder van holadiee.

Is haar huiswerk gedaan, zet ze d' radio aan,
ze speelt mee met de jetset uit Wenen,
neemt een spreker het woord, zet z'm af en verstoord
roept ze, “smoes niet zo lang,. Neem de benen.”
Z'heeft een Sijs, een parkiet en een kanariepiet.
Daarmee speelt ze een wals en voldaan
Blaft de waakhond als bas, mauwt de poes in haar sas,
in 't ensemble als krolse sopraan.