't Leven is mooi, 't leven is goed,
Al baart het dikwijls veel zorgen.
't Zuur is vanouds 'n zusje van 't zoet,
Nét als de dag van morgen.
Als je de vreugd' die het soms biedt,
Of het zo hoort, accepteert
Past het niet dat je om ieder verdriet,
Dadelijk maar lamenteert.

Het leven is heus niet zo kwaad,
Wanneer je de zin maar verstaat.
Wanneer je maar niet om een zon ,
Die eens vijf minuten schuilen gaat,
Aan het huilen slaat !
Wanneer je bij 't grootste verdriet,
Toch altijd nog dit er in ziet.
Het dient alleen, opdat je straks,
Wanneer het zonnetje weer keert,
Het mooie des te meer waardeert.

't Leven is bont, 't leven is rijk,
't Biedt soms verrassende kansen.
Zó zit je dik onder het slijk,
Zó ga krom van de kransen.
G'loof me, geluk klopt op zijn tijd,
Eénmaal bij iedereen aan.
't Is maar de kunst om te voelen wanneer,
Opdat je 't dan niet laat gaan.
 
Het leven is heus niet zo kwaad,
Wanneer je de zin maar verstaat.
Wanneer je maar niet om een zon ,
Die eens vijf minuten schuilen gaat,
Aan het huilen slaat !
Wanneer je bij 't grootste verdriet,
Toch altijd nog dit er in ziet.
Het dient alleen, opdat je straks,
Wanneer het zonnetje weer keert,
Het mooie des te meer waardeert.

't Leven is mild, 't leven is wijs,
't Leert je in lessen van jaren.
Dat op den duur, 't aards paradijs,
Niet zit in wat we vergaren.
Even zozeer als een paleis,
Kans biedt op zorgen en druk.
Is er op aarde geen hutje zo klein,
Of het heeft plaats voor geluk !

Het leven is heus niet zo kwaad,
Wanneer je de zin maar verstaat.
Wanneer je maar niet om een zon ,
Die eens vijf minuten schuilen gaat,
Aan het huilen slaat !
Wanneer je bij 't grootste verdriet,
Toch altijd nog dit er in ziet.
Het dient alleen, opdat je straks,
Wanneer het zonnetje weer keert,
Het mooie des te meer waardeert.