Je hoort tegenwoordig geen mop of er zit als motief in de fijne Jordaan
De jongens zijn tof en de meiden vol pit en het orgel mankeert er niet aan
’t Is “heibel” en “jajum” en burengerucht en een kraak refuseeren ze niet
Maar hij, die den echten Jordaner goed kent, weet wel dat z’anders zijn, dan in ’t  lied
Wat of er van ons wordt gezegd
We zijn in ons hart heusch niet slecht

   In de Jordaan wonen menschen zoo als je ze overal ziet
In de Jordaan zijn we vroolijk en blij, ja, maar slecht zijn we niet
In de Jordaan kan je komen, gerust je bent “neef”
In de Jordaan wil ik wonen zoo lang als ik leef 

Wie in Amsterdam eens een keer is geweest, denkt dat hij de Jordaan heel goed kent
Daar is volgens hem altijd ruzie of feest en ze doen er een moord voor een cent
Maar wie den Jordaner goed heeft bestudeerd, weet dat hij er een hart heeft van goud
En nooit op de beurs van zijn  vriend speculeert en gastvrijheid als een dienst beschouwt
Voor onrecht is hij als de dood
Hij is steeds een redder in nood

   In de Jordaan wonen menschen zoo als je ze overal ziet
In de Jordaan zijn we vroolijk en blij, ja, maar slecht zijn we niet
In de Jordaan kan je komen, gerust je bent “neef”
In de Jordaan wil ik wonen zoo lang als ik leef 

Omdat wij ons geven precies zo we zijn en geen blad nemen voor onzen mond
En witmarmer wit en niet houden van schijn, maken wij ’t volgens and’ren soms bont
We deugen nu eenmaal niet voor diplomaat, want we draaien de zaken niet om
Al houden we meer van de visch dan de graat, want we binnen heel goed, maar niet dom
In ’n bolster zoo ruw, immers zit
Zou ’t spreekwoord zegt, een blanke pit

     In de Jordaan wonen menschen zoo als je ze overal ziet
In de Jordaan zijn we vroolijk en blij, ja, maar slecht zijn we niet
In de Jordaan kan je komen, gerust je bent “neef”
In de Jordaan wil ik wonen zoo lang als ik leef 

Hij die de Jordaners toont dan hij is, doet een onrecht aan een reden stam
Wie denkt dat we boeven zijn, die heeft het mis, heeft geen notie van oud Amsterdam
Lees eens hoe Van Maurik die Mokum wel kon, de Jordaan teekent: typisch en raak
Gevoelig voor gijn, waarde deugd het steeds won, men de ondeugd stelt aan de kaak
Waar men nooit een ander bedreigt
En wie ’t anders voorstelt die liegt

   In de Jordaan wonen menschen zoo als je ze overal ziet
In de Jordaan zijn we vroolijk en blij, ja, maar slecht zijn we niet
In de Jordaan kan je komen, gerust je bent “neef”
In de Jordaan wil ik wonen zoo lang als ik leef