Ik weet nog goed, toen in jouw blauwe ogen
't Licht nog niet voorgoed was uitgeblust
Hoe we saam vaak door de velden zwierven
Bloemen plukken was je grootste lust
Met je blos van kinderlijke blijdschap
Was je dan een lentebloem gelijk
Kind, ik moet niet aan die uren denken
Als ik naar jouw blinde ogen kijk
  
Ja, je was de appel mijner ogen
Ik hield van jou altijd het allermeest
Ik heb misschien te veel van jou gehouden
Ik ben wellicht te trots op jou geweest
Jouw bezit was mij de grootste weelde
Heel m'n hart hing aan jouw liefdeblijk
Kind, ik voel zo'n eindeloos verlangen
Als ik naar jouw blinde ogen kijk
 
Zie ik soms 'n bedelende blinde
O, dan krimpt m'n hart ineen van pijn
Ik vraag me af of dat jouw lot zal worden
Als ik er eenmaal niet meer zal zijn
Ik denk aan jou, als ik zo'n arme stumper
Bevend dan m'n poov're aalmoes reik
Kind, ik voel zo'n angst om eens te sterven
Als ik naar jouw blinde ogen kijk