Hij had andere verkering 
En heeft haar naar huis gebracht 
Na een feestelijke kermis 
Door de weiden van de nacht 

Wat er toen precies gebeurd is 
Werd ons nimmer toevertrouwd 
Maar ze trouwden na drie maanden 
En zijn zestig jaar getrouwd 

Toen hij als een goed verliezer 
Naar het stadhuis ging met de bruid 
Hield zij steeds als camouflage 
Haar bos bloemen voor haar buik 

En al zijn de ooggetuigen 
Nu al dood of heel erg oud 
Dat ze lachten in hun vuistje 
Dat is iets dat men onthoudt 

Als er iemand nu zou vragen 
Was er liefde in het spel 
Ach, hij heeft haar nooit geslagen 
Dus misschien een beetje wel 

Ze zijn bijna het einde 
Van dat éne oponthoud 
Wat één nacht had moeten duren 
Zestig jaar getrouwd