Vadertje vadertje toe alstublieft
nog rap een verhaaltje voor 't kindje lief

Den brave wolf leefde vreedzaam in het bos
maar daar liep die boze Roodkappe los
ze zwaaid' en zwierde met nen wolvestrop
en smeet met stenen naar dat beest zijne kop
in builen en bletsen en zijn tong uit zijnen bek
jankend en kermend tot aan grootmoeders hek
ie kreeg heur kamertje heur slaapmuts en heur bed
de koekskes wierden op tafel gezet

Vadertje vadertje peis ne keer diep
ach kindje ik wenste da j'al lange sliep

't Was daar een prinsesse met een sneeuwwit vel
een vieze trutte der was nooit niets wel
ze ging op wandel in het bos zogezeid
z'hèt daar brutaal de jonge jager verleid
bij vuile ventjes hè ze thopegehokt
wel zeven man in heur bedde gelokt
heur moeder ging voor de spiegel gaan staan
awel sneeuwwitje waarom hè je dat gedaan

Vadertje vadertje toe vertel voort
ach kindje g'hèt alles al wel tien keer g'hoord

Der was daar een ventje van een duimtje groot
nen kleine groten ambetantekloot
zijn vader spaarde het brood uit zijn mond
dien deugniet verkruimelde 't op de grond
tot werk en studie was ie niet in staat
dus wierd ie maar beroepssoldaat
't lopen der zo veel over de wereld rond
heel kleine ventjes met ne grote mond

Kindje kindje was nog niet moe
maar vadertjes oogjes vielen toe