Ze was e joenge snelle zeemeerminne
Z’had schoon ogen en e pitje in heur kinne
Ze leefde in ’t water en ze was daar content
Maar z’had algelyk wel goeste ip e vent

E keer ip e dag, ze zag daar e kanse
Maar ’t was nog zulke joengen, ’t was geen avance
Ze keek en ze lachte en ze flikte een oge
’t was butter an de galge, e weunde ip ’t droge

Ze zwom en ze zwierde en ze zocht zy maar voort
En rocht ‘ip een dag deur ne walvis bekoord
E was wel beleefd en ie zei het styf goed
Maar der is toch geen mens die ’t onmeuglijke doet

Ze zwom en ze zwierde en ze zocht zy maar voort
Maar rochte me nieten of niemand akkoord
Ip ’t einde van ’t spel goeng ze voor nunne leren
Goeng in e klooster om nooit were te keren

En zyn der nog liefhebbers, ze weten waar da’s z’is
Z’is nu wel nunne, maar z’ is toch nie mis
En ‘k peize, ‘k kun mis zyn, die ’t schone kut vragen
En j’ hed aan ze vingers tot einde van zyn dagen