in de slaaptrein naar nergens 
zat ik samen met een kerel 
die alles wist van kaarten 
die het deed voor zijn beroep 
we konden geen van beiden slapen 
zaten zomaar wat te kijken 
tot hij begon te praten 
zonder dat ik hem iets vroeg 

hij zei: kaarten is een vak 
het is lezen van gedachten 
ik zie aan iemands ogen 
wat ie in zen handen heeft 
als ik jou zo eens bekijk 
kun je best een aas gebruiken 
en die kan je van me krijgen 
als je mij een borrel geeft 

ik schonk hem men laatste beetje 
en hij sloeg um achterover 
dat ie niks geroken had 
hebbik toevallig wel 
we staarden in het donker 
zen blik ging op een einde 
hij zei: 't is bijna net zo simpel 
als de regels van het spel 

als je maar weet er zijn blufferds 
en er zijn sufferds 
de een die speelt het koel 
de ander zweet 
geld is een lelijk ding 
voor degene die verliezen 
verder is het onbelangrijk 
als je dat maar weet 

een echte winnaar wint 
al heeft die slechte kaarten 
die doet het met gezond verstand 
die doet het met geduld 
het geluk is met de dommen 
dus dat kun je wel vergeten 
en verliezen is niks anders dan 
dood door eigen schuld 

toen was ie uitgesproken 
hij draaide me de rug toe 
drukte zen peukie uit 
viel als een blok in slaap 
en hij werd niet meer wakker 
geen winnaar of verliezer 
maar uit zen laatste woorden 
heb ik toch een aas gehaald 

als je maar weet er zijn blufferds 
en er zijn sufferds 
de een die speelt het koel 
de ander zweet 
geld is een lelijk ding 
voor degene die verliezen 
verder is het onbelangrijk 
als je dat maar weet 

als je maar weet er zijn blufferds 
en er zijn sufferds 
de een die speelt het koel 
de ander zweet 
geld is een lelijk ding 
voor degene die verliezen 
verder is het onbelangrijk 
als je dat maar weet