De man van de straat die steeds suf wordt gepraat
En geslagen wordt z’n ganse leven
De man van de straat toont zijn ware gelaat
Hij is altijd dezelfde gebleven
Zo’n man herken je meteen
Zo’n man is ook altijd alleen
Die man van de straat verliest soms de draad 
En wordt dan tot wanhoop gedreven

Lalala...

De man van de straat die geen rede verstaat
En tot dwingend geweld heeft besloten
De man van de straat ook kunstmatige haat 
Is alleen maar een knecht van de groten
Zo’n man herken je meteen
Zo’n man is ook altijd alleen
Die man van de straat is tot alles is staat
Kan alleen zijn zorgen maar vergroten

Lalala...

De man van de straat die uit bedelen gaat
En zich voor iedereen moet verlagen
De man in de straat die z’n onmacht verraadt
En z’n zorgen niet alleen kan dragen
Zo’n man herken je meteen
Zo’n man is ook altijd alleen
De man in de straat is tot niets meer in staat 
En zal altijd om hulp moeten vragen

Lalala...

De man van de straat met gerimpeld gelaat
Die voelt zich al gauw overbodig
De man van de straat die naar ‘t einde toe gaat
Die heeft immers niemand meer nodig
Zo’n man herken je meteen
Zo’n man is ook altijd alleen
Die man van de straat krijgt het nu kwaad 
En heeft onze liefde zo nodig

Lalala...

De man van de straat met een lachend gelaat
Die kan blij elke morgen ontwaken
De man van de straat die waar hij ook gaat
Overal nieuwe vrienden kan maken
Zo’n man herken je meteen
Zo’n man is ook altijd alleen
Die man van de straat is waar het om gaat
En wat ik van m’n leven wil maken