Op zekere dag is de hemel op aarde gekomen, 
hij is gekomen om mijn belangen na te gaan, de duivel.
Hij heeft alles gehoord en hij heeft alles gezien;
en nadat hij alles gehoord en gezien had
is hij teruggekeerd, daarginds…
En ginds had men een groot banket voorbereid,
en op het einde van het banket
is de duivel rechtgestaan,
en heeft een toespraak gehouden,
een toespraak die hier ongeveer op neerkwam.
Hij zei, de duivel:

“’t Gaat goed!
Men maakt zich altijd hier of daar
weer voor een nieuwe oorlog klaar;
da’s goed!
Het menselijk vernuft is groot,
het zoekt maar naar de wreedste dood;
da’s goed!

Een trein ontriggeld met kabaal,
omdat de man, vol ideaal,
een bom geplaatst heeft op het spoor;
dat valt niet alle dagen voor.
Maar dat maakt doden zonder biecht,
wanneer zo ’n trein de lucht invliegt;
da’s goed. Haha!!!

En alles koopt men daar voor geld,
de liefde en zelfs de eerbaarheid;
da’s goed!
De straten dreigen met geweld,
en leven is oneindigheid;
da’s goed!

De jacht op dollars gaat maar door,
de groten loeren op elkaar,
en in zijn authentiek decor
siddert Europa voor ’t gevaar.
dat maakt weer doden langs de straat,
en zelfs de dood van meen’ge staat;
da’s goed. Haha!!!

De mensen zijn het leven moe,
hun ogen blijven angstig toe;
da’s goed!
Wijl alle blijheid hen ontgaat
klinkt er geen lied meer langs de straat;
da’s goed!

Een brave mens wordt nu bespot,
een dichter scheld men uit voor zot,
terwijl in ’t dagblad elke schoft
op ’t voorblad met zijn foto boft,
wat brave mensen lijden doet,
en d’ ander schamper lachen doet;
da’s goed! Da’s goed! Da’s goed! Haha!!!…”



Oorspronkelijke titel: Canva de diable
Muziek en tekst: Jacques Brel
Vertaling: Will Ferdy