Zij woonde bij een blinde muur
Met enkel dovenetel
Daar floot geen vink of tureluur
Daar floot alleen haar ketel
Haar vlijtig liesje was verdord
Haar luie stoel was ingestort!

’t Was in haar flat weer veel te warm
Alsof men haar wou stoven
Dus dacht zij aan haar blinde darm
En aan het nieuws voor doven
Zij dacht aan beelden, trouw bewaard
Van ’t mooie kinderleven
Toen zij nog op de blinde kaart
Veenhuizen aan mocht geven

   Zij woonde bij een blinde muur
Met enkel dovenetel
Daar floot geen vink of tureluur
Daar floot alleen haar ketel
Haar vlijtig liesje was verdord
Haar luie stoel was ingestort!

Toen zij studeerd’ in Amsterdam
Wat kon ze zich vermaken:
Ze dacht met vreugd aan hoe Max Pam
Haar eens was komen schaken
Hoevele malen er die week
Van hartstocht gans bezeten
Bij de gezonde apotheek
Een haring was gegeten

     Nu restte haar een blinde muur
Met enkel dovenetel
Daar floot geen vink of tureluur
Daar floot alleen haar ketel
Dat heeft men als men ouder wordt:
Men krimpt ineen en komt tekort!

Totdat een blinde passagier
Zijn lot met haar kwam delen:
Toen kon ineens die blinde muur
Haar niemendal meer schelen
Nu bloeien op die blinde muur
De rozen en Violen
En edelweiss en imenzuur
en trossen gladiolen
Want sinds haar nieuwe ster verscheen
Kijkt zij door blinde muren heen!