En ik ga met Marrianneke
En ik ga met Marrian
Want ik gaf haar een briefje
En nou, nou is 't an
Vanochtend, kwart voor negen
De school was nog niet open
Toen kreeg ze gauw mijn briefje
Met 'Wil je met me lopen?'

In de pauze met Marrianneke
En niemand wist er van
"Het is nog een geheimpje"
Dat zei ik tegen Jan
Vanmiddag, kwart voor enen
Zou ik al op haar wachten
Maar naast Marrian liep Riekje
En, ik merkte dat die lachte

"He, Henk gaat met Marrianneke"
Dat schreeuwde 's middags Jan
Hij schreef 't op de muren
Nou weten ze er van
De meisjes gingen smoezen
"Marrian, die heeft die jongen
Een knul is niets voor meisjes
En, dan zeker niet zo'n stomme"

Dus, vanmiddag zei Marrianneke
"Ik vind er niets meer an
Ik von je heus wel aardig
Maar niet een echte man"
Ze moet het zelf maar weten
En toch vind ik het zonde
Dat zij nu bij de meiden hoort
En ik zit met de jongens