ik heb de wereld laten stoan
en ‘k woon wâ dichter bij de maan
oep mâân mansarde
’t is oep het zevende verdiep
’t schijnt dâ Jan Breydel er nog sliep
oep mâân mansarde

’t is er bouwvallig en vergoan
ge ziet er paddestoelen stoan 
oep mâân mansarde
maar niemand houd er mââ in ’t oog
en als ’t ni regent zit ik droog
oep mâân mansarde

met mââne koep door ’t venstergat 
heb ik een zicht over de stad 
oep mâân mansarde

ik zie de kaârk en de bank en d’ industrie met haeure stânk
oep mâân mansarde
ik zie de schepen oep de stroejm
en hier en doar zelfs nen boejm 
oep mâân mansarde

en groeit er onkruid in de goot
dâd is voor mââ een troepisch woud
oep mâân mansarde

d’er zijn geen” beetles” en geen” stones”
en ook geen plaatjes van “Tom Jones “
oep mâân mansarde

de regen trommelt oep mâân ruit
en ‘k hoor de wind zijn zotte fluit 
oep mâân mansarde

‘k heb gene radio of tv
‘k lees geen gazet of illustree
oep mâân mansarde

‘k veeg informatie aan de kânt
want ik vind sport ni interresânt
oep mâân mansarde

zâât ge verdoeft door het lawâât
komt dan logeren voor nen tijd 
oep mâân mansarde

ge drinkt er stilte on de rocks
vââr van de bassen van den box
oep mâân mansarde

g’hebt er de lucht veur nor te zien
met af en toe een vliegmachien
oep mâân mansarde

en al oe zorgen en getreur
laat ge mor liggen aan de deur 
van mâân mansarde

mor de vooruitgang is zo wried
die houdt gin rekening met een kiejt
lak mâân mansarde

‘k wor deur ontââigening geplaagd
lak ne zigeuner weggejaagd
van mâân mansarde

ik zal stoan vloeken in de kou
als ik de ondergang aanschouw 
van mâân mansarde

maar ‘k gon oep zuuk door weer en wind
totda ‘k veurgoe beschutting vind
oep een mansarde