Ik eb m'n art geslote
'k Zen al iêwen onderwege
langst de strate van den tijd
'k eb m'n gùsting ni' gekrege
'k eb m'n zakke vol meh spijt
ik verteer m'n lêvesdage
en ba niemand vind ek troêst
want m'n art eb ek gesloten
en m'n ziel eb ek vermoêsd
 
'k Vind gin woorde vör te klage
't is gin kweste van verdriet
et zen gin mense die me plage
't is gin vrou die me verliet
et is alliên mor iet vanbinne
da'k ni' goed eb gesoigneerd
't is m'n art da'k eb gesloten
en vörgoe' gerenneweerd
 
In de mist van alle dage
dool ek rond gelak e spoêk
wor nortoe mùtte ni' vrage
want dor woênd den duvel oêk
en a 'k ieverans gon kloppe
dan is 't een verkiêrde poêrt
dus ik eb m'n art gesloten
en m'n ziel eb ek vermoêrd
 
In de bùkke van de wereld
vind ek niks da mij verlicht
et is de schuld ni van de schrijvers
et leed ùk ni on 't gedicht
mor de reden is te vinde
in mij lêve zonder fiêst
in m'n art da 'k eb gestoken
in 't gevang van mijne giêst
 
mor de reden is te vinde
in mij lêve zonder fiêst
in m'n art da'k eb gestoken
in 't gevang van mijne giêst