In et café meh roei gordijne
blijve seconde langer gaaf
want een orlogen is 'er luier
en die minute kruipe traag
oep de maermerwitte tafel
in den doenkermave wijn
in gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
oep de maermerwitte tafel
in den doenkermave wijn
in gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
Oep den trottoir schuive de schimme
un trage waendeling vörbij
en 'k zing den avend stil beginnen
oep d'oêgste dake van de rij
in de zwijgende portale
oep de gevels van satijn
in gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
in de zwijgende portale
oep de gevels van satijn
in gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
Oranje lichte tusse glaze
zóeme nen tijdeloêze zang
lak gouwe lampe van Carthago
duzend jaar ee' gin belang
oep de schemerige mure
in de boême van et plein
in gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
oep de schemerige mure
in de boême van et plein
in gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
Den avend legd z'n diepe toêne
over de ploeie van de stad
duzenden ombers, grijze, blauwe
ouwen et lijnespel oemvat
en de vurig roei gordijne
zulle gau nog roeier zijn
lak gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn
 
en de vurig roei gordijne
zulle gau nog roeier zijn
lak gedachte zonder woorde
in de schaduw zonder pijn