Vleggen dekken nooit de ladingmaar elk schip heeft een vlag.
Het schip zal were rap vertrekken
en de zeeman staat op wacht.
Op reuzeschepen mee zware vrachten
is de zeeman een kleine muis
in de stormende lange nachten
zoekt de zeeman ne thuis.

Zonder zeeman kan een schip nie varen
zonder schepen kan d’ haven niet bestaan
zonder haven kan de stad nie leven
zonder de zeeman is ‘t mee de welvaart gedaan.

Zeemannen zwerven als ontheemden
deur het grote havengebied
om wat menselijkheid te vinden
maar de stadsmens ziet hem niet.
De havenstad krijgt zijne welstand
deur het trafiek van overzee
maar de verdwaalde kleine zeeman
telt hier in dat spel niet mee.

Zonder zeeman kan een schip nie varen
zonder schepen kan d’ haven niet bestaan
zonder haven kan de stad nie leven
zonder de zeeman is ‘t mee de welvaart gedaan.

De zeeman wil overal thuis zijn
in elke haven, in elk land.
Hij zoekt een beetje warme liefde,
een warme blik, een warme band.
In een cafétje aan de haven
vind hij een meiske van plezier.
Hij voeld’em goed maar niet tevreden
en vult zijn lijf mee wijn en bier.