Acht jaar soldaat
En ik die moest gaan loten
Ik viel al in het lot
Plezieren zijn verdwenen
T'verdriet miek mij kapot
Mijn lief die sprak ... minnaar
Kom vrees voor geen gevaar
Ik zal op u wel wachten
En wij worden een paar

Ik ben in dienst getreden
Al voor acht jaren lang
Het was tegen mijne zinnen
Het was tegen wil en dank
En ik die schreef een brief
Al naar mijn zoete lief
Ik schreef voor de derde keer
Maar ik kreeg geen antwoord meer

Ik ben verlof gaan vragen
Al voor een dag of drij
Mijn hart was vol verlangen
Om bij mijn lief te zijn
Maar als ik had gehoord
Dat zij was in den trouw
Ik ben naar huis gekomen
Met t'hart vol druk en rouw

Ik stond haar af te wachten
Al op een plaats allijn
Ik deed aan haar mijn klachten
Sprak schoon lief , kan dat zijn
En zij die sprak minnaar
Hier blijf ik niet meer staan
Ik wacht naar geen soldaten
Die naar eenieder gaan

Ik meende mij te wreken
En trok mijn bajonet
Om door haar hart te steken
Maar ik werd er van belet
Al door een officier
Die randde mij daar aan
Gekoord en wreed gebonden
En naar t'prison gegaan

Ik zat in t'prison al jaren
Daar kwam mijn lief bij mij
Ze viel al in mijn armen
En nam mij aan haar zij
Maar ik sprak gij valse meid
Het is door uw valsheid
Dat ik hier treur al jaren
Waar gij de schuld van zijt

Ze heeft mij dan verlaten
Met t'hart vol druk en pijn
Ze deed er niets dan kermen
Om weer bij mij te zijn
Maar voor die valse maagd
Is het te laat geklaagd
We leven in druk en pijn
Hier op het wereldplein
         ----------------------------