Kinderen in de oorlog

We luisteren naar de vogels , en kijken naar de bloemen
Hun horen alleen de kogels die voorbij zoemen
Elke morgen staan wij weer op zonder zorgen
Terwijl hun in de morgen nog steeds in hun kelder zitten verborgen
Sommigen zitten in de oorlog en vechten voor hun leven
Hun zouden het wel beter doen als God ze nog een kans zou geven
Je kan een kind wel uit de oorlog halen , maar hoe haal je de oorlog uit een kind? 
Een kind met gebroken arm , gebroken been , zonder moeder bijna blind 
Een kind in de oorlog verdwaald in haar eigen land
Wat is er toch gebeurd , wat is er allemaal aan de hand ?
Ik hoop dat de kinderen uit de oorlog alles snel vergeten
Dat ze niets meer van de oorlog afweten

Ik zou ze mijn leven schenken , al die arme mensen
Die niets hebben misdaan ...voor hen wens ik geen grenzen
Dat ze een land uit mogen kiezen , en in vrede kunnen genieten
Niet beoordeeld om de kleur , het geloof of de handicap die ze is aangedaan
Gun ze een beetje licht in hun donkere bestaan
Geef ze een kans , en ze zullen je eeuwig dankbaar zijn
Ze zouden alles voor je doen , alleen voor de eer , en zeker niet voor de poen

Want wat heb je aan een wereld vol met haat en verdriet ?
Niet wetend of je de ogen van je eigen broer ooit nog ziet
Verloren in gedachten die je hart laten beven
Is dit leven nou een vloek , of juist een zegen ?
Want ik zit hier in me warme kamer deze tekst te schrijven
En me broeders in andere landen zitten kogels uit te wijken
Dus wie ben ik om te klagen over het leven dat ik leef
Voor mij lijkt het somber , maar voor anderen is het alsof ik in de hemel zweef

Hou je hoofd koel voor al mijn bradda's die even in een dip zitten
Het duurt maar even .... net zoals dit korte leven
Het is net als door een zure appel bijten
Even door de vingers ....en langs de feiten kijken
En waarom zou je het nog erger maken dan het is dan
Je verkloot het voor je zelf en je degene die naast je zit man
          ----------------------------------------------