Het angelusklokje klepelt loom

De avondklokke klepelt loom
De vrome Anglusbee
Weemoedig om het lieve dat
Met rode zon verglee
Ze klepelt zacht , ze klepelt zoet
En trage drijft de wol'ge stoet
Der wolkjes wiegelend voorbij
In de avond van den mei

De dingen staan zo statig stil
door liefde in vree gekust
Er deint een weelde over t'land
Van innig - tere rust
Geen vogel roert er of geen blad
En t'water peinst zo spiegelglad
Als t'groene vlak der wijde wei
Vol bloemkens van den mei

Nu leidt het oude moederke
De moede kinderen zacht
Tot bij het lieve vrouwke dat
Zo lief naar Jezus lacht
En t'lichtje dat voor t'vriendelijk beeld
Wigwaglend in het glaasje speelt
Rekt hoger nog en pimpelt blij
Naar t'moederken van mij

Heur stramme vingers vouwen stil
De mol'ge handjes fijn
En de oude bidt en kindren na :
Maria moeder mijn
Het beeld lacht liever , t'lichtje danst
En Jezus hoofdje is goud omglansd
Lijk in de kerke de engelenrij
Door speelse zon van mei

En als de kleinen dromen van
Hun konings schoon paleis
Zit nog het moederke alleen
Voor t'beeldje in vroom gepeins
Heur doffe ogen staren strak
Op t'lustig flikkerend geflak
En zien weer t'gauw vergaan getij
Van lang geleden mei

Ze peinst vergane dagen weer
Toen t'lente en zomer was
Toen zonne lokte en water blonk
En bloemkens groeiden in t'gras
Nu is het avond , haast de nacht
Maar t'moederke uit geen zucht , ze lacht
Nog stil naar t'lieve lang voorbij
Van heur verbloeiden mei
             ----------------------