Gelijk de anemoon

Gelijk de anemoon
Nog zwaar van dauw en nacht
Zich aan de dageraad
Optilt en roerloos wacht

Op het ontwakend licht
Dat in zijn trage gloed
Haar tot de laatste bloei
En dauw verteren doet

Zo rijst gij op uw stijl
Onlijdelijk en licht
Verterend in u zelf
Maar voor zijn aangezicht

Gelijk de anemoon
Ontwakend uit de nacht
Waarin gij kleine maagd
Zijn wonder hebt volbracht
           --------------------