Een droevig klaasfeest

Dunnetjes gekleed dwaalden twee kinderen langs de baan
Het was klaasavond , maar van droefheid blonk een traan
Zij liepen allee
De straat op en neer
Het gelaat zo bleek
Van de wichtjes teer
Zij bleven soms zuchtend al voor een winkel staan
En zagen daar het speelgoed vol van weemoed aan
Ach broertje lief
Wat is het toch schoon
klonk het daar zo zacht
Op een zoeten toon

Refrein
Hadden wij maar zoals d'andere kinderen klein
Ons brave moeder nog , wat vreugde zou dat zijn
Maar bracht de sint ons al wat men hier hoort en ziet
Hij schenkt ons toch nooit onze moeder niet

Zij keerden huiswaarts allebei met droef gedacht
Bevend van kou , zo kwamen ze bij vader zacht
Vader keek hen aan
Wijl hij pinkte een traan
En hij dacht met spijt aan de vroeger tijd
Het is vanavond juist een jaar , mijn kinders teer
Dat uwe moeder op haar sterfbed lag te neer
En de Sinterklaas
Brengt de vreugde groot
Maar het was de dag
Van uwe moeders dood

Refrein

t'Plezier van andere kinderen was voor hen een smart
En op die ochtend vroeg trof hen nog meer het hart
Hoort de vreugde toch
In zo menig woon
Ja die blijde dag
Is toch zo schoon
Maar d'arme kindjes knielden aan hun bedje neer
Met vader samen biddend voor hunne moeder teer
Wij zijn nog zo klein
Weenden zij vol pijn
Maar er zal voor ons
Nooit een Klaas-feest zijn

Refrein
              --------------------------------