De populier

Hij staat in een tuin in de stad
Alleen en verloren en groot
Met wuivende kruin en t'geruis
Der winden door twijg en door blad
Dit lied van verlangen en nood
Is hoorbaar tot diep in het huis

Ik zie hen des s'morgens door t'raam
Der keuken bij t'haastig ontbijt
Zoals men zijn vrouw en zijn kind
Begroet noem ik hem bij zijn naam
Hij wuift dan als waar hij verblijd
Die makker die venoot en vrind

Nooit merkte ik dat hij was geschroeid
Ik zag hem altijd zoals nu
Eenvoudige boom die gezond
Slechts eens in het jaar als hij bloeit
Zo gek doet als koning Ubu
En jong word en vriendelijk en blond

Ik zal eerder doodgaan dan hij
En als ik op t'bed lig en snak
Naar licht en naar lucht en naar wat ??
Zal hij onverschillig en blij
Het lied dat de dood in mij brak
Nog voort zingen over de stad
         ------------------