De jager en zijn wild

En ik trokkere laatstmaal al uit op hertsche jacht
Met het aankomen van dere den klaren dag
Al met mijn hondetjes al aan mijn zijde
Door bosschen , velden en door weiden
Alwaar ik vond zitten een schoon herderin
Genegen al tot den min

En ik deedere mijn hondetjes wat stille staan
En ik bemmere bij haar al in het bosch gegaan
Alwaar dat zij aan mij haar nood kwam klagen
Dat zij niet en vond n-haar behagen
Dat zij most blijven al in de pijn
Ogeen jagers meer en zijn

En ik sprakkere : Mijn lievetje , mijn engelin
En het jagen die staat dere in mijnen zin
Schiet maar de hazen en de patrijzen
Die der ons de plaatse konnen wijzen
Schiet maar de hazen al en de konijn
Het moet er al geschoten zijn

En ik schoot daar nog eens al op denzelven stond
En zij zeider : Wel jager , en gij kenter dat prompt !
Want zo een jager heb ik nooi gevonden
Die der mij kan schieten zonder wonden
Die der mij kan schieten dat ik niet en viel
Wel jager n en gij kenter uwen stiel

En ik gaf haar een schote in haren schoot
En zij wassere voorzien ja van poeder en van lood
Want ik heb haar een presentje gegeven
Waarmee dat zij beter koste leven
Zij zei : Wel jager , en het is ons geschied
Nu blijve'k ik alleen in het verdriet
              ----------------------------