De gedecoreerde werkman

t'Was nen braven werkman
zijnen naam die was Jan
Hij werkte al meer dan dertig jaren
Op het zelfde fabriek
Van het werken gene schrik
Maar de sukkelaar werd gewaar
Dat hij zijne macht verloos
En hij dacht dat is niet roos
Wel hoe zal ik nu toch gaan varen
Mijn werk is slecht gedaan
Zal de meester het verstaan ?
Wel , och God , waar moet ik nu gaan ?

De werkman had verdriet
Lang duren kon dat niet
Nen dag zei de meester : Mijnen braven
Ge kunt uw werk ni meer
Het doet aan mijn hart zeer
Zonder werken kan ik u niet haven
Goed zei den armen vent
Het is het reglement
Ge kunt niets meer doen met nen ouwe
Te lui ben ik niet
En ge hebt mij niet verniet
Wel meester , ik ga hier weg subiet

Dan malheur op malheur
Overal aan de deur
Niet meer weten waar slapen of eten
En zonder hoop of macht
In den bitteren nacht
Hem daar aan t'water neergezeten
Daar ver van t'volk , t'lawijt
Brak zijn hart van droefheid
En hij zei : Ik ben van alleman vergeten
Niemand niet die mij zukt
Alleman die mij vlucht
Van verdriet gaf hij zijn laatsten zucht

Het is den eersten man niet
Die zo sterft van verdriet
Alleman die en durft niet gaan klagen
En den braven werkman
Die zo lang werkt dat hij kan
En zou nooit zijn brood moeten vragen
hij wordt gedecoreerd
Maar als hem iets mankeert
Dan zullen ze het hem toch niet dragen
De werkman is niet fier
En hij vraagt zo geen sier
Maar t'is van doen , help hem wat nier
         ----------------------