De biecht

Wat ziet men somtijds toch aardige dingen
Luister naar t'geen ik nu weeral ga zingen
Is er iemand op mijn liedjes verstoord
Zwijgt en gebaart dat ge het niet en hoort
Dat ik mij in alleman moest generen
Ik zou gemakkelijk van honger kriveren
k'Moe peper geven aan mijn lied
Voor flauwe kul en krijg ik niet

Lest ging er een lief poesken te biechten$
Voor haar conscience zo wat te verlichten
Ze had nu toch zulk een zwaar pak op haar hart
Zij kon niet slapen van pijn of smart
Nu dierf ze haar biecht toch niet meer uitstellen
Want ze had schrik van de pijnen der helle
En zedig als een engelin
Trok zij recht den biechtstoel in

Mijnheer pastoor deed t'vensterken open
Zijn jeugdig hert begon ook al te kloppen
Als hij dat poezelig meisken aanzag
Voelde hij iets dat ik niet zeggen mag
Dan hij begon met de zegen te geven
Zeg nu mijn kind wat gij al hebt misdreven
Ge hebt op uw hert een zware vrecht
Ziet dat gij heel de waarheid zegt

Eerwaarde vader , ik ben te beklagen
Ik durf u schier d'absolutie niet vragen
Zie ik ben veel slechter nog als enen dief
Ik heb grof gezondigd met mijn lief
Zo dan mijn kind , gij hebt zonde bedreven
Die ik u moeilijk zal kunnen vergeven
Kom zeg mij klaar en met fatsoen
k'Zal zien wat dat ik met u zal doen

Eerwaarde heer , ik was met Gust gaan wandelen
Om van de liefde in t'veld te gaan handelen
t'Was in den avond buiten de stad
Wij zetten ons plat al op ons gat
Hij speelde met mijn klein portemonnaitje
En ik och pastoor .... och wacht toch een beetje
En ik ach god wat grote schand
Ik zat met zijn drinkgeld in mijn hand

Wel riep de pastoor , wat verschrikkelijke zonde
Heeft hij de portomonai niet geschonden ?
Ach neen mijnhere , maar niet te min
Stak hij er toch zijn vingers in
Hij wilde haast van geen uitscheen meer spreken
En ik was gediend met zijn aardige streken
En zie , daarvan heb ik geen verstand
Zijn geld verharde in mijn hand

Zo ge hebt gij toch aan zijn geld durven komen
En heeft hij verder nog meer ondernomen ?
Heeft hij zijn geld niet vast gesteld
Of het in uw portemonnaitje geteld ?
Neen want in t'volle van onze geruchten
Kwam er een boer , en wij moesten gaan vluchten
Gust trok naar huis op zijn gemak
Met al zijn geld in zijnen zak

Dat was nog t'beste voor uwe conscience
Maar gij verdient toch een goei penitence
Uw ongewijde hand moet nemen een bad
Twee uren in t'wijwatervat
Daarbij moet gij een vast voornemen maken
Van nooit aan Gustje zijn geld meer te raken
Kom maar bij mij , dat vind ik zjust
Ik heb veel meer geld dan uwe Gust

Nu ging zij haar penitentie volbrengen
Ze stond daar van grote koude te wringen
Twee uren lang bij dat wijwatervat
Met haar bloot gat in t'heilige nat
Maar zie daar komt hare beste vriendinne
Die vraagt terwijl ze de kerke komt binnen
Wel Mietje , wat betekend dat ?
Met heel uw hand daar in dat vat ? 

O , wel Siska , t'is voor mijn penitentie
k'Had zulk een zonde op mijn conscience
Maar Mietje toch , wat hebt gij misdaan ?
Dat ge met d'hand in dat vat moet staan 
Hoor Siska , k'heb , gij meugt dat wel weten
Met Gust zijn geld in mijn recht hand gezeten
En daarom moet ik , o wat schand
In t'water zitten met mijn hand

Wel mietje , wat strenge penitentie
En ik heb wat meer op mijn conscience
Mijne Lowie heeft wat anders gedaan
En ik durve niet te biechte gaan
Da'k een rechtzinnige biecht moest spreken
k'Mochte gemakkelijk mischien voor een weke
In t'water zitten met heel de snee
Van mijnen beste portemonnee
                    --------------------------------