Dat komt van t'vrijen Rozalie

Rozalie was een meisje van nog maar zestien jaar
En zij wierd al stillekes de liefde gewaar
Zo floreerde zij des avonds altijd hier en daar
Maar zij dacht toch nooit aan geen gevaar
Zij hield zo veel van de jongens , ach God
Wel sapperlot , zij was op iedereen verzot

Refrein
Dat komt van t'vrijen Rozalie
Zijn dat geen toeren , geen toeren
Zo bitter jong in het verdriet
Rozalie , wiste gij dat nog niet ?
En zie heur lief is nu partie
Zij is bedrogen , bedrigen
Nu mag zij zingen , zijn dat geen dingen ?
Dat komt van t'vrijen Rozalie

Heure moeder sprak : Mijn kind gij moet toch goed verstaan
Laat u niet bedriegen of gij moet hier buiten gaan
Want om te verkeren hebt gij nog wel tijd genoeg
Het is nog een jaar of tien te vroeg
Maar Rozalie lachte met deze gril
En sprak heel stil : Ik zal verkeren als ik wil

Refrein

Juist een jaar nadien , toen was het waarlijk al te zien
Rozalie zat al met ne kwekker op haar knie
En zij zat te zuchten met het harte vol van pijn
Wie mag er nu toch de vader zijn ?
En wijl zij denkt aan haar vroeger plezier
Vraag of ik lieg , zit zij te zingen aan de wieg
            ----------------------------