De bange nacht is weeral om,
Wij rijden stil, wij rijden stom,
Wij rijden ten verderve.
Hoe koud waait tog de morgenwind!
Waardin, nu nog een glas gezwind,
Voor `t sterven, voor `t sterven

Hoe staat het jonge gras nu groen,
Maar bloeien zal het morgen doen,
Mijn eigen bloed zal `t verven.
De eerste slok, met `t zwaard in d´hand,
Gedronken voor het vaderland,
Voor `t sterven, voor `t sterven

De tweede slok van d´edele wijn,
Zal voor de heilige vrijheid zijn,
Voor vrijheid, land en erve.
De rest zij nog een huldeblijk,
De laatst´ voor `t oud Romeinse rijk
Voor `t sterven, voor `t sterven

Voor `t liefken, maar mijn glas is uit,
De spere klinkt, de kogel fluit,
Draag aan, mijn kind, de scherven!
Vooruit nu maar de laatste dag,
O ruiterslust, in vroege dag
Te sterven!
Te sterven!
Te sterven!