Pas als je niet meer boos wordt,
om wat er niet toe doet.
Als je niet meer dagen stil valt,
om iets wat je vermoedt.
Pas als je niet meer haat,
wat mij altijd ontgaat.
Als 't je niet meer raakt,
waar ik om lachen moet.

Pas als je niet meer schreeuwt,
wat je ook uit had kunnen leggen.
Of als je woorden vindt,
voor wat je nooit hebt kunnen zeggen.
Als je niet meer zomaar stil valt,
bij wat ik niet de moeite waard.
Als je niet meer zo beheerst,
als ik 't liefst ontaard.

Pas als 't nooit meer ontspoort,
en alles gaat zoals het hoort.
Pas als niets me meer stoort,
pas dan, ga ik bij je weg.

Pas als ik niet laat vallen,
waar jij het meest aan hecht.
Pas als ik het begrijp,
als jij iets heel mooi zegt.
Pas als ik niet meer hoop,
op wat je nooit zal kunnen geven.
Als je niet meer zo intens,
als het mij juist om het even.

Pas als ik verder durf te kijken,
dan wat echt niet later kan.
Pas als je los kunt laten,
wat veel beter volgens plan.
Pas als je niet meer wilt,
wat je eigenlijk niet moet willen.
Pas als wij de kern begrijpen,
van al onze verschillen.

Pas als 't nooit meer ontspoort,
en alles gaat zoals het hoort.
Pas als niets me meer stoort,
pas dan, ga ik bij je weg.


(c) Tekst en Muziek: Richard Kemper en Remco Veldhuis