Hij is die man met de tijd
Hij is diegeen die niets moet tot z’n spijt
Hij zit al jarenlang vast
Maar hij heeft een regel gezien op een tegel
En zo draagt ie dapper zijn last

Zij is die vrouw die niets zegt
Ze heeft zich allang bij haar droom neergelegd
Omdat ze niet kan wat ze wil
Maar zij heeft een zin dus de moed blijft erin
En dat maakt nou net het verschil

Morgen zal het allemaal veel beter zijn
Morgen zal het allemaal
Morgen zal het allemaal veel beter zijn
Morgen zal het allemaal

Zij is die vrouw aan haar slot
Haar leven geleefd, nu verlangt ze naar God
Ze hoopt op haar einde vannacht
Want zij heeft een wens, ze wil over de grens
Waar de rust en haar man op haar wacht

Morgen zal het allemaal veel beter zijn
Beter zijn
Morgen zal het allemaal
Morgen zal het allemaal veel beter zijn
Beter zijn
Morgen zal het allemaal

Het mooist van de zon is de schijn
Want alles wat licht is lijkt mooier te zijn
Maar voor ’t schemergebied
Voor de man met de tijd
Wiens leven hem spijt
Voor de vrouw die niets zegt
Die niks kan maar wel vecht
En de vrouw aan het slot
Onderweg naar haar God
Is er nog altijd dit lied

Morgen zal het allemaal veel beter zijn
Beter zijn
Morgen zal het allemaal
Morgen zal het allemaal veel beter zijn
Beter zijn
Morgen zal het allemaal