't Café ging sluiten maar de baas liet mij erin
Hij vroeg “wat wilt u”, 'k zei “ik wil mijn paraplu”
Hij zei “dat weet ik, 't is een blauwe paraplu”
En hij ging onder de tapkast, “is deze soms van u”
En in minder dan geen tijd stapte hij zomaar in mijn leven
Hij zei “ik geef hem zo meteen maar
Daarvoor zul jij me ook wat moeten geven”

Deze dans, ook al was de kleine dansvloer leeg
En we bleven dansen wang aan wang
Zelfs wanneer de jukebox even zweeg
Deze dans, zoals er voor ons niemand had gedaan
Met hij en ik dicht tegen elkaar aan
Alsof dit zo voor altijd door zou gaan
Deze dans, deze dans

En die avond werd één lange liefdesnacht
Hij was de man op wie ik altijd had gewacht
En één jaar later, toen 't café gesloten was
Haalde hij een gouden ring uit de zijzak van zijn jas
En ik ontving de gouden ring
“Zou je met mij willen trouwen” vroeg hij daarna
En meteen zei ik toen ja, maar daarvoor wil ik aan jou nu ook iets vragen

Deze dans, ook al was de kleine dansvloer leeg
En we bleven dansen wang aan wang
Zelfs wanneer de jukebox even zweeg
Deze dans, zoals er voor ons niemand had gedaan
Met hij en ik dicht tegen elkaar aan
Alsof dit zo voor altijd door zou gaan
Deze dans, deze dans