In al onze fouten, in het zwart van de nacht
Op het scheiden der wegen, in de as van wat was
Smeult de rest van een vuur, wat op een opening wacht
Waar tocht zich doorheen waagt, tot de vlam weer omhoog slaat

Hard en onverwacht
Vallen en opstaan
Onze knieën kapot
Vertrapt en vergeten
Maar we richten ons weer op

Van de muur door het vuur
Door de hel en weer terug
Door nooit op te geven, twee keer zo hard
In stromende regen, alles vergeven
Want we denken, we leven in de richting van ons hart
Heb het altijd geweten, dat er ergens iets op ons wacht 

In al ons verlangen, op ieder gezicht
In hart van de stilte, in het grootste gemis
Rijst de vloek van een tij, dat op kentering wacht
Tot ons schip niet meer droog staat, zich door de golven een weg baant

Snel en onverwacht
Vallen en opstaan
Onze kleren kapot
Verguist en vergeten
Maar we richten ons weer op

Van de muur door het vuur
Door de hel en weer terug
Door nooit op te geven, twee keer zo hard
In stromende regen, alles vergeven
Want we denken, we leven in de richting van ons hart
Heb het altijd geweten, dat er ergens iets op ons wacht, ... op ons wacht

Van de muur door het vuur
Door de hel en weer terug
Want we denken, we leven in de richting van ons hart
Heb het altijd geweten, dat er ergens iets op ons wacht
Dat er ergens iets op ons wacht.... op ons wacht.

Klik hier!