Je wordt wakker in hetzelfde bed, dezelfde straat, dezelfde stad
En wat gister zo werkelijk leek is in je slaap tot illusie teruggebracht
Je hebt gezegd dat je je koffers pakt voor een reis naar het midden van je hart
Ver weg van hier waar je moet geven en je tot nu toe slechts de klappen hebt gehad
Je staat er niet middenin, je leeft maar wat van opzij
Waar is de vriend of vriendin, die jou daar op wijst?
De kans komt e e n keer
Daarna nooit meer, het is alles wat je hebt
Je moet het nemen, je moet het leven met alles wat je hebt
En dan komt het zeker dichter, dichterbij
Misschien krijg je wat meer vertrouwen

Je wordt wakker met een nare smaak, stoot je kop tegen de realiteit
En wat gister te dragen leek is een last waar je haast onder bezwijkt
Je hebt gezegd dat je je koffers pakt voor een reis naar het midden van je hart
Maar je bent het vergeten, als een droom in je dromen gehad
Je staat er niet middenin, je leeft maar wat van opzij
Waar is de vriend of vriendin, die jou daar op wijst?
Voor al mijn vrienden die meer verdienden
Dan te bukken voor de fooi
Die ze je geven na heel je leven te moeten zingen in een kooi
Ook voor hen komt alles dichter, dichterbij
Misschien krijgen ze meer vertrouwen

De kans komt e e n keer
Daarna nooit meer, het is alles wat je hebt
Je moet het nemen, je moet het leven met alles wat je hebt
Misschien komt het dan wat dichter, dichterbij
Misschien krijgen ze wat meer vertrouwen in mij
Ja, misschien komt het dan wat dichter, dichterbij
Misschien krijg je wat meer vertrouwen in mij