Zoals de zon die onbewust
De maan zo teder kust
Dat de aarde niet meer donker is
Is er een nevel in mijn hoofd
Die het maanlicht nu verdooft
En woorden hult in duisternis

In geen honderdduizend talen
Heb ik ooit een woord gesproken
Over dingen die ooit waren maar niet zijn
Maar ’s nachts komen de verhalen
Uit een diepe droom geslopen
Verhalen die niet zouden mogen zijn

Vanavond blijf ik wakker
Totdat jij stil ligt te slapen
Tot je me veilig hebt verlaten
In een bodemloze slaap
En ik waak over de woorden
Die jij misschien zou kunnen horen
Vanavond blijf ik wakker met de maan
Tot je slaapt

Zoals de wereld steeds vergaat
Als ik over dingen praat
Maar niet zeg wat er werkelijk is
Ben ik het zelf die vergeet
Dat alles verder leeft
Ook als ik jou hier naast me mis

In geen honderdduizend talen
Heb ik ooit een woord gesproken
Over dingen die ooit waren maar niet zijn
Maar ’s nachts komen de verhalen
Uit een diepe droom geslopen
Verhalen die niet zouden mogen zijn 

Slaap nu maar
En maak je maar geen zorgen
Slaap nu maar
En droom maar van de maan
Ik kan je nu niet zeggen
Wat ik niet meer uit kan leggen
In de morgen
Ik blijf wakker met de maan

Tot je slaapt