Niemand huilt, niemand lacht
De aarde draait zich in zorgen
Ik droomde eng, deze nacht
Maar ik hield mijn angsten verborgen
De koffie smaakt heel anders nu
Niet als koffie moet zijn
Niemand huilt niemand proeft
Niemand denkt aan morgen

Waar is de hand, warm en zacht
Die mij leidt door de dalen
Het hemelsblauw wordt stilaan verkracht
Door gitzwarte idealen
De bomen zingen heel anders nu
Een bitter droef refrein
Waar is de hand, waar is het woord
Waar zijn de verhalen

Ik kruip de wereld alsmaar rond
Op zoek naar geheimen, ik vind ze niet
Een vogel fluit, de aarde gromt
Ik weet wat hij voelt, ik weet wat hij denkt
Dat niemand meer geschenken herkent
Er is niemand die het nog ziet
Dus laat hem alleen
Alleen met zijn lied