De bomenreuzen wiegen langs de kade
Hun takken zwaaien hand na hand na hand
De Kinkerstraat verrijst in het vroege zonlicht
Donker in de huizen aan de overkant

Vijf uur, dinsdagochtend, vijftien juni
Ik hou je vast en laat je nooit meer gaan
De stilte voor de storm maakt mij gelukkig
Wat een dag om stil te blijven staan

Lantarenpalen schijnen hun toverlicht op straat
Een kerkklok in de verte die vroeg z’n uren slaat
En niemand die zich druk maakt
Over wat er komen gaat
Je zou haast gaan geloven
Dat het sprookje nog bestaat

De lichtval schuurt de deining van het water
Bruggen wachten op de eerste stap
Alles lijkt zo rustig en tevreden
‘t Is nu pas dat ik God een beetje snap

Lantarenpalen schijnen hun toverlicht op straat
Een kerkklok in de verte die vroeg z’n uren slaat
En niemand die zich druk maakt
Over wat er komen gaat
Je zou haast gaan geloven
Dat het sprookje nog bestaat

Vijf uur, dinsdagochtend vijftien juni
Ik hou je vast en laat je nooit meer gaan
De stilte voor de storm maakt mij gelukkig
Wat een dag om stil te blijven staan

Lantarenpalen schijnen hun toverlicht op straat
Een kerkklok in de verte die vroeg z’n uren slaat
En niemand die zich druk maakt
Over wat er komen gaat
Je zou haast gaan geloven
Dat het sprookje nog bestaat