Ik vind het leven heerlijk, zalig. U ook? Elke dag opnieuw vind ik het zalig te mogen bewegen en te praten en te zingen en te fluiten, naar buiten te lopen in deze wijde wereld zonder elektrisch te worden aangedreven. Ja, dat klinkt misschien een beetje gek, maar ik zeg dat met opzet dat 'elektrisch te worden aangedreven', weet u, omdat ik de mens zo'n heerlijk werkstukje vind. Helemaal zonder draden en helemaal zonder snoeren. En dat zich in deze supertechnische wereld toch zo maar mag bewegen naar alle kanten. Kikj, ik heb geprobeerd in m'n eerste film deze mens te laten zien: de mens die dat tikkeltje romantiek wat we zo gauw helaas sentiment noemen als een kostbaar bezit bewaard in z'n hart. En die figuur die heb ik meneer Moutarde genoemd. Dat is dan een man die ik zou haast zeggen midden tussen de stoplichten van alle dag, rustig blijft dromen. Rustig blijft dromen van liedjes en van muziekjes   

In m’n dromen ligt een eiland in de zon
Dat is het dromeneiland van ons allemaal
De nachtegaal
Is er dag en nacht geopend
En doorlopend zingt ie liedjes 
Van: mensen bemint elkander
En kijk niet naar de vrouwen van een ander

Op dat eiland daar krioelt het van de bloemen
En de sterren zijn van zuiver diamant
Geen stekkers en geen draden
Geen spijkerpaden
Maar miljoenen kinderen spelen in het zand

Op dat eiland daar staat 'welkom' op de deuren
Je mag er lopen door het gras
En zingen en springen 
En springen door het gras
Alsof het gras van jou was
En vissen vangen, vissen vangen
Allerhande vissen mag je vangen
En alle wangen mag je kussen
En allerhande handen, allerhande handen mag je kussen
Want het barst er van de zoenen en de armen slaat men om elkaar
Om elkaar te warmen en te kozen

D'r is geen taxi, geen Kamerfractie
Zelfs geen katholieke actie
Maar dat mag niet hinderen
Alle moeders leren aan de kinderen
Avé Maria, avé Maria
Dat hoor je zingen tussen de seringen in de mei
De lente die duurt tot ie weer begint
Die de bomen siert met engelenhaar 
En met zilverwerk en gouden regen
En de kinderen zingen: 
'Ringele ringele rozen
Schöne abrikozen"
Het komt er niet op aan wat je zingt
Want er is geen honorarium
Maar een oud harmonium
Of een gebarsten gitaar
Maar die speelt zo fenomenaal

Op dat eiland van ons allemaal
Dat dromeneiland van ons allen
Dat helaas anders zou het geen eiland zijn
Dat helaas in het water is gevallen
Ons eiland in de zon

Hoe vind je het?