Dit is een treurig liedje
Een treurig liefdeslied
En van een groot verdriet
Ik heb een schat verloren die ik net gevonden had
Ik zou niet weten hoe ze heet
Maar weet je wat ze had

Ze had van die ogen van blue jeans blauw
Blue jeans blauw, blue jeans blauw
Ze had van die oogies van blue jeans blauw
Die kijkers met dat spijkerbroekenblauw

Nou loop ik maar te lopen
Te zoeken overal
Nou loop ik maar te hopen
Dat ik d’r vinden zal
De hele tent een rondje
De hele tent een pint
Als iemand me vertellen kan ,waar ik m’n liefje vind

Ze had van die ogen van blue jeans blauw
Blue jeans blauw, blue jeans blauw
Ze had van die oogies van blue jeans blauw
Die kijkers met dat spijkerbroekenblauw

Ze droeg een strooien hoedje
En een rare stippelstrik
Maar ik zag alleen dat toetje
Die hemelblauwe blik
We sprongen en we zongen
Die ouwe neus van Mien
Maar na de polonaise
Heb ik ‘r nergens meer gezien

Ze had van die ogen van blue jeans blauw
Blue jeans blauw, blue jeans blauw
Ze had van die oogies van blue jeans blauw
Die kijkers met dat spijkerbroekenblauw
Die kijkers met dat spijkerbroekenblauw
Blauw, blauw zo blauw
Zo blauw, zo blauw, zo blauw
Dat spijkerbroekenblauw

Ladidoede