Daar in de groene weide,
als 't avondklokje slaat,
zit steeds een oude cowboy
als de zon ondergaat.
Dan speelt hij op zijn banjo 
en in de maneschijn,
zingt hij dan voor zijn niña,
zachtjes dit mooi refrein:

De maan die houdt de wacht
de hele nacht ze waakt op ons bestaan,
en in de sterrenpracht bied ik je zacht
mijn liefde aan:
ay yay t'shiba t'shiba niña niña
zeg mij toch ja, zeg ja
ay yay t'shiba t'shiba niña niña
zeg mij toch ja.

Over die groene weide
zingt hij zo menig jaar.
Hij en zijn kleine niña,
waren een g'lukkig paar.
Zij was voor hem de mooiste,
zij was nog fris en jong
en bloosde als een roosje,
als hij dit liedje zong.

De maan die houdt de........