Vertel 't me niet, m'n kind
Ik wil van je liefdesverhalen niet horen
Ik zou ervan blozen tot over m'n oren 
Vertel 't me niet, m'n kind

Toe, laat me d'r liever een beetje naar gissen
En piekeren als je niet thuis komt: waar is ze
Alleen met een man, ze omhelzen mekaar
een gering avontuur, een gewoontegebaar
Vertel 't me niet, m'n kind 

    Want als je wekelijk zou zeggen wat je doet
Of graag zou doen als de gelegenheid zich voordeed
Als je je kinderzieltje tonen zou, dat onherstelbaar doorsleet
Eerlijk en oprecht
Dan zou je moeder zeggen: "Kind, wat ben je slecht
Bah"

Vertel 't me niet, m'n kind
Waarom ik je laatst bij de stadsapotheek zag
Waarom je vanmorgen zo akelig bleek zag
Vertel 't me niet, m'n kind

ik ken je lectuur die je buiten bereik denkt
Een stuk theorie dat je vast in praktijk brengt
Die rotjongen waar ik je mee heb gezien
Wordt dat nummer één of misschien nummer tien
Vertel 't me niet, m'n kind 

    Want als je wekelijk zou zeggen wat je doet
Of graag zou doen als de gelegenheid zich voordeed
Als je je kinderzieltje tonen zou, dat onherstelbaar doorsleet
Eerlijk en oprecht
Dan zou je moeder zeggen: "Kind, wat ben jij slecht
Bah"

Ik vertel 't jou ook niet, m'n kind
Wat ik deed toen ik net zo'n snotmeid als jij was
Geen mens mag het weten hoe vroeg ik d'r bij was
Ik vertel 't je niet, m'n kind

Ik keek in de spiegel met diepe verachting
In godsnaam, nou ben ik toch niet in verwachting
Ik kende er acht voor je vader me vroeg
En later nog twee en 't was niet genoeg
Ik vertel 't je niet, m'n kind
 
     Want als ik wekelijk zou zeggen wat ik deed
En weer zou doen als zich de gelegenheid maar voordoet
Als ik bekennen zou dat je vader er beslist weer eens vandoor moet
Eerlijk en oprecht
Dan zei m'n dochter: "Moeder, wat bent u slecht
Bah"