Kleane fant eg fram i går de ligge varme og gode på badegolvet. 

Då eg våkna va klokko allerede seks eg fór opp å tenkte, den klokko he ikkje ringt. 

Dar va enno mørkt utforbi men tio flyge så eg måtte bare hanga i.. 



For avtalen va at klokko ellve sko eg bli henta, 

meg å Ingrid Evje sko te byen. 



På kjykkene glei ei tynne kneipbrødsjeva rett ner å eg vaste opp i ein fart ittepå, 

for det e så godt å veda at når eg kjeme heim e dar ingen skitne kjørla. 

Klokko halv åtte knepte eg den siste knappen i kåbo å va klar te å gå 



Avtalen va at klokko ellve sko eg bli henta, meg å Ingrid Evje sko te byen. 

Me pleie ta okke ein tur, ei gong i månen, meg å Ingrid Evje. 



Eg va regelmessig bårte i vinduet og kikte ifrå åtte te halv ti. 

Gjekk ikkje glipp av et einaste menneskje ellar bil så straug forbi. 

Sjekte håndvesko å la i et nytt tørkle, kikte på klokko å tenkte: 

Jenna Ingrid he gløymt det!



Og fem øve halv ellve då ringte eg, får då lurte eg på kor hu blei av, 

men ingen tog telefonen. Å det fysta så slo meg va: Kan hu ha kjørt uden meg? 

Det konne eg ikkje forstå så eg skjynde meg å låsa døro å begynde å gå 



Med fire bærepåsa med tomflaske småsprang eg neriøno veien. 

Å då Ingrid kom hadde eg røe kinna å va gode å svette, 

men eg ga o et smil å sa: "Der va du endelig!" 



Avtalen va at klokko ellve sko eg bli henta, meg og Ingrid Evje sko te byen. 

Me pleie ta okke ein tur ei gong i månen meg å Ingrid Evje.