Als de zon langs je wang strijkt
En jij ineens van me wegkijkt
En de wind speelt met je haar, dan weet ik
Dat jij zomaar even wegkijkt
Dat het niet is wat het lijkt
Gewoon, je kijkt ergens naar

Als het landschap voorbijglijdt
Jij stil door de herfst rijdt
En je kijkt naar me en je zegt niets, dan weet ik
Dat je me zomaar even aankijkt
Dat het niet is wat het lijkt
Je kijkt naar de herfst
En naar mij en naar je fiets

Al zolang ik je ken
Houd ik mijn adem in
En ik ken je nu toch al zo lang
Je geeft er geen enkele aanleiding toe
Maar het wordt nog eens 
Mijn doos, ben ik bang

Als je stil naar de maan kijkt
Met je hand door je haar strijkt
in je ooghoek glinstert een traan
Dan weet ik
Dat je stil uit het raam kijkt
Dat het niets is wat het lijkt
Je zit aan je haat
En je huilt om de maan

Al zolang ik je ken
Houd ik mijn adem in
En ik ken je toch al zo lang
Je geeft er geen enkele aanleiding toe
Maar 't wordt nog eens mijn dood

Als je stilvalt op het tuinpad
Als je aarzelt op de deurmat
Als je blik afdwaalt, hou jij niet van mij
En je doet het met opzet
Als ik even niet oplet
Is het over en uit en voorbij

En ik ken je nu toch al zo lang
Je geeft er geen enkele aanleiding toe
Maar 't wordt nog eens
Mijn dood, ben ik bang