Piet was een aardige knappe jongeman
Met schone nagels en een mooi pakkie an
Maar tanden poetsen deed hij niet precies zoals dat moet
En daarom riep z'n moeder na de eerste ochtendgroet:

Piet! Beste Piet
Poets je tanden, vergeet het niet
Borstel vlijtig je gebit
Lekker schoon en prachtig wit;
De spiegel lacht je stralend toe, als-ie je blanke tanden ziet
Piet! Beste Piet
Poets je tanden, vergeet het niet
Witte tanden, goed gezond, zijn een sieraad voor je mond
Dus poets je tanden
Piet, vergeet het niet

Piet werd verliefd op een knap en aardig ding
Dat zijn attenties met heel veel vreugd' ontving
Maar toen hij om een kus vroeg, zei het lieve kind subiet:
"Als jij niet eerst je tanden poetst, krijg je het kusje niet!"

Piet! Beste Piet
Poets je tanden, vergeet het niet
Borstel vlijtig je gebit
Lekker schoon en prachtig wit;
De spiegel lacht je stralend toe, als-ie je blanke tanden ziet
Piet! Beste Piet
Poets je tanden, vergeet het niet
Witte tanden, goed gezond, zijn een sieraad voor je mond
Dus poets je tanden
Piet, vergeet het niet


Piet en z'n meisje zijn nu reeds lang getrouwd
Zij hebben samen een toekomst opgebouwd
En kleine Piet, hun zoontje, krijgt nu ook de wijze les
Want hij moet 's morgens en ook 's avonds even onder 't mes

Piet! Beste Piet
Poets je tanden, vergeet het niet
Borstel vlijtig je gebit
Lekker schoon en prachtig wit;
De spiegel lacht je stralend toe, als-ie je blanke tanden ziet
Piet! Beste Piet
Poets je tanden, vergeet het niet
Witte tanden, goed gezond, zijn een sieraad voor je mond
Dus poets je tanden
Piet, vergeet het niet