De geur van heel de bloemenzee vergeet je
de woorden die de priester spreekt
hoe beurs je bent en hoe gedwee
de zon die door de wolken breekt
maar de vriendschap
vergeet je niet

De tranenvloed die je verdooft vergeet je
het doffe barre ongeloof
het verdriet dat je voelt en ziet
de aarde van God die geeft en rooft
de dunne zon vergeet je
maar de vriendschap
vergeet je niet

In stilte zeg ik vaarwel
in stilte buig ik mijn hoofd
het ga je goed, het ga je goed