Ik zijn twee dagen weggeweest
Da kwam door die van ons
Die maakte vorig weekend
Ne steak met champignons

Mannen ‘k heb de hel gezien
Da was nie meer okee
Die paddenstoelen kwamen zeker nie van de GB.

Ik stond ineens alleen op een marmeren strand
Op ’t allereerste zicht was er weinig aan d’hand
Maar ja, dan wier ik opgefret door die fazant.

Da beestje da droeg ondergoed van kant.
Een fleske Coca-cola stond bruisend in brand
En binnenin de maag van die fazant
Was het nie bepaald plezaaant

Ik dreigde met een rechtzaak
Want ik kreeg het wa benauwd
Na twee dagen bedenktijd
Heeft da beest mij uitgespaafd

En weet gij wa die van ons zei:
“Allee was da nie tof ?
Ne steak van champignons
Uit onzen eigen hof !”

Ik zei: “Allee, allee zit uwe kop vol zand ?
Waar is ’s hemelsnaam uw verstand ?
Want schat, in ne fazant zijne binnenkant
Is ’t niet plezaaant”

“Gij zijt de lompe appel in de mand
En intellectueel zeker gene gigant
En ik vind het binnenwerk van ne fazant
Nie interessant”

En ik zei nog: “Baby, baby,
Zijde gij nu echt zo stom
Of was dees uw laatste stommiteit
Voor dees millenium ?”