Ik vroeg de morgen te lichten,
Ik vroeg de middag te laaien,
Ik vroeg de hemel om schaduw,
de schaduw vroeg ik om avond
De avond vroeg ik om dromen
De nacht vroeg ik om een lichaam,
Ik vroeg de verte ten dans.

Ik vroeg de zee om een bootje,
Ik bad de wind in de zeilen;
Ik vond een overkant aarde
van stenen op stenen gestapeld,
van doornen en witte geraamten -
Ik droomde je hand een houweel.
Ik droomde je hand een houweel.

Ik sloeg de geraamten aan splinters,
Ik rukte doornen de grond uit,
Ik plantte een tuin, stekte rozen,
Streelde de stenen argwanend
En sloeg en schopte de stenen
Gaf ze namen, ze zwegen

Ik schreeuwde ze toe: als je meedoet
Kan de wereld opnieuw
Ik schreeuwde ze toe: als je meedoet
Kan de wereld opnieuw
Opnieuw, opnieuw
Opnieuw, opnieuw

Toen stonden zij op uit hun graven -
En stroomden als water als lichtval
Als luid roepend opstromend water
Als rozen, de doofstomme stenen
De doofstomme stenen

Zij dragen kiemen van woorden
Zij klinken een nieuwe taal 
Zij dragen kiemen van woorden
Zij klinken een nieuwe taal 
Nieuwe taal, nieuwe taal
Nieuwe taal, o taal
Nieuwe taal, aaaa

Ik vroeg de morgen te lichten,
Ik vroeg de middag te laaien,
Ik vroeg de hemel om schaduw,
de schaduw vroeg ik om avond
De avond vroeg ik om dromen
De nacht vroeg ik om een lichaam,
Ik vroeg de verte ten dans.