Ik kan mijn bed niet in, ik kan mijn bed 
niet uit
Het is een welbekend geluid
's Avonds vol muziek, vol roes en romantiek
en 's morgens hoor ik mijn lieve moeder niet
Ik kan mijn bed niet in, ik kan mijn bed 
niet uit
Ik ben een heerlijk tussenspel
Ik weet niet hoe het komt dat mijn lieve 
moeder bromt.
Dat zij me vaak verwenst begrijp ik wel
  

k speel een hele avond concerten op gitaar.
Mijn moeder is ervarend, ze heeft steeds koffie
klaar.
Zeven nachten lang aanhoort ze mijn gezang.
Zeven keer een rel om het dreigende bevel
Zeven noten maken haar leven tot een hel.

En heb ik weleens vaker wat vrienden op bezoek
Dan ben ik praatjesmaker, mijn gitaar ligt in de
hoek.
Dan denk ik elke keer : straks komt mijn moeder
weer.
Dan denk ik al "ocharm, het is weer loos alarm"
Dan denk ik morgenvroeg is mijn bed weer heerlijk
warm.
 
Maar ben ik op een morgen wat vroeger opgestaan,
dan voel ik me geborgen bij 't kraaien van de haan
En moeder is weer blij, vertelt me allerlei.
En moeder rent weer rond, zo vindt ze het gezond
want moeder vindt "de morgenstond heeft goud in
de mond"

Ik weet niet hoe het komt dat mijn lieve moeder
bromt
Dat zij me vaak verwenst begrijp ik wel.