In de stilte van dit huis voel ik wat verdwenen is
De warmte en de vrolijkheid en jouw stem die ik zo mis
Maar wat vreugde duurt vaak kort en het leed duurt veel te lang
Of het ooit als geroepen wordt, ik weet het niet, ik ben zo bang

Maar als je soms ook weer verlangt naar de nachten van ons samen
Dan wacht ik je trouw op jou en ik kijk door de ramen
Toe laat het mij gauw weten, schat, want ik zal nooit vergeten
Dat 'k zonder jou niet leven wil en jou zo graag vergeven wil
Ik zonder jou niet leven wil en jou zo graag vergeven wil

Soms heb ik de radio aan, dan kan ik de eenzaamheid wel aan
Maar dat is namaak en niet echt, heel erg leeg blijft mijn bestaan
Maar 't geluk dat jij me gaf in de jaren achter ons
Dat neemt niemand mij meer af, al gaf jij mij ook gauw de bons

Maar als je soms ook weer verlangt naar de nachten van ons samen
Dan wacht ik je trouw op jou en ik kijk door de ramen
Toe laat het mij gauw weten, schat, want ik zal nooit vergeten
Dat 'k zonder jou niet leven wil en jou zo graag vergeven wil
Ik zonder jou niet leven wil en jou zo graag vergeven wil