In de bloei van het leven duurt geluk soms maar even
Dat is wat jij voorzichtig tegen me zei
Maar de vreselijke woorden maakt toch toen ik ze hoorde
Toen moest ik bekennen, zo ging het ook met mij
En ik las in jouw ogen, dat jij ook was bedrogen
En met deze dagen voelde jij niet thuis
Maar het doet me toch steeds verdriet
Want jouw liefde die ontvang ik niet
't Ging enkel on jouw angst om met Kerst alleen te zijn

De Kerst zal nooit meer zijn als toen
Toch is er niet zoveel veranderd
Zoals de klok zal blijven slaan
Zal m'n leven verder gaan zonder jou
De Kerst zal nooit meer zijn als toen
Ik nam toen weg jouw eenzaamheid
Had ik jouw liefde dan niet verdiend
Waarom bleef jij toen slechts een vriend
En ben ik ook jouw vriendschap kwijt

'k Zal je nooit kunnen haten en nooit slecht van je praten
Ook als jij nu bij die ander bent
In dat deel van m'n leven heb je alles gegeven
En toch alleen jouw vriendschap maar gekend
Maar over al die problemen kan zij jou niet be...
Daarom gaat jouw leven steeds maar fout
Iedereen heeft toch z'n grens en, jongen, ik ben ook maar een mens
Toch ging ze, vreemd genoeg, dat ik nog altijd van je hou

De Kerst zal nooit meer zijn als toen
Toch is er niet zoveel veranderd
Zoals de klok zal blijven slaan
Zal m'n leven verder gaan zonder jou
De Kerst zal nooit meer zijn als toen
Ik nam toen weg jouw eenzaamheid
Had ik jouw liefde dan niet verdiend
Waarom bleef jij toen slechts een vriend
Nu ben ik ook jouw vriendschap kwijt

De Kerst zal nooit meer zijn als toen
Ik nam toen weg jouw eenzaamheid
Had ik jouw liefde dan niet verdiend
Waarom bleef jij toen slechts een vriend
Nu ben ik ook jouw vriendschap kwijt

Had ik jouw liefde dan niet verdiend
Waarom bleef jij toen slechts een vriend
Nu ben ik ook jouw vriendschap kwijt