Het was midden in de winter
Het was twee uur in de nacht
Iemand zei me dat ik komen moest
Ik werd ver van hier verwacht

Ik pakte alle dingen die ik nodig had
En toen begon de reis
De lange terugweg door de nacht
Terug in plaats en tijd

Ik hoorde toen ik net vertrokken was
Laat me nu toch niet alleen
En de radio stond niet zo hard maar
Het ging dwars door mij heen

Ik zag in het heldere licht van de maan
Rivieren in mijn vlakke land
Ik zag dat wat nooit stil zal staan
Al staat de hele wereld in brand

Zag mijn leven als een film voorbij gaan
En de tijd die keerde terug
Zag alles weer voor me, de weg naar school
En de kerk bij de brug

Een stem die zingt
Totdat je in slaap valt
Een nest van vertrouwen
Waar je ooit uit valt

Daarna moet je vliegen
Ik ben onderweg
Mijn vleugels zijn moe
En ik zoek naar een nest

Op het kruispunt waar ik links moest gaan
Stond een vrouw langs de weg
Ze liet me stoppen en vertelde mij
Dat zij haar huis uit was gezet

Ze vroeg me of ze met mij mee kon gaan
Ze vroeg me geld dat ik niet had
En daarna bood ze mij haar lichaam aan
Ik zei "nee" en verdween in de nacht

Zo kwam ik thuis als een verloren zoon
Ze lag daar wit en stil
Ik kuste haar, het was als in een droom
Waaruit je wakker worden wil

Ze had haar ogen vastbesloten dicht
En haar lippen waren koud
Maar voor de rest was alles
Om me heen
Zo bekend en zo vertrouwd

En alles wat ik haar nog zei, het was
Alsof ik in mezelf praatte
Alsof degene die daar voor mij lag
In mij was gevaren
In mij was gevaren

We waren samen zoals nooit tevoor
We zaten rond het bed
Er was verlangen en verslagenheid
En er werd niet veel gezegd