Rood en Wit, de liefdevolle kleuren,
gij brengt de vijand steeds ten val.
En wat er ook moge gebeuren,
ons mannekens staan altijd pal.
Rood en Wit, en laat het ons herhalen,
gij zult vandaag weer zegepralen
en zingt, ja, zingt nu allen mee:
"Rood en Wit, R.A.F.C. !"
 
Onder de plooien onzer vlag,
trekken wij vandaag weer ten strijde,
met op de mond de zoete lach,
die ons hartje doet verblijden.
Wij trekken weer ten zegepraal,
dank aan ons spel zo wonderfijn.
Daarom roepen wij allemaal:
"Wij willen kampioenen zijn !"
 
Rood en Wit, de liefdevolle kleuren,
gij brengt de vijand steeds ten val.
En wat er ook moge gebeuren,
ons mannekens staan altijd pal.
Rood en Wit, en laat het ons herhalen,
gij zult vandaag weer zegepralen
en zingt, ja, zingt nu allen mee:
"Rood en Wit, R.A.F.C. !"  
 
Komen ons mannekens op ’t terrein,
dan heerst er vreugd; dan heerst er leven.
Er wordt alras door groot en klein,
een flink ovatie dan gegeven.
Jongens, weest er verzekerd van,
gij zijt en blijft ons aller vriend.
En ook wordt gij door alleman
als mammesellekens bemind!
 
Rood en Wit, de liefdevolle kleuren,
gij brengt de vijand steeds ten val.
En wat er ook moge gebeuren,
ons mannekens staan altijd pal.
Rood en Wit, en laat het ons herhalen,
gij zult vandaag weer zegepralen
en zingt, ja, zingt nu allen mee:
"Rood en Wit, R.A.F.C. !"  
 
Er komt al eens een bange dag
dat ons ’t geluk niet is beschoren,
toch laten wij zoals het vlag,
vol vreugd ons mooie liederen horen.
Een nederlaag doet ons wel pijn,
maar dooft de geestdrift toch niet uit;
na regen komt de zonneschijn,
dan zingen wij weer eens zo luid. 
 
Rood en Wit, de liefdevolle kleuren,
gij brengt de vijand steeds ten val.
En wat er ook moge gebeuren,
ons mannekens staan altijd pal.
Rood en Wit, en laat het ons herhalen,
gij zult vandaag weer zegepralen
en zingt, ja, zingt nu allen mee:
"Rood en Wit, R.A.F.C. !"